بهینه‌سازی تجزیه بیولوژیکی نفت خام توسط میکروارگانیسم‌های خالص‌سازی شده به روش طراحی آزمایش‌ها

مقدمه: حضور ترکیبات نفتی در محیط زیست منجر به مشکلات فراوانی از جمله ایجاد سمیت شدید، جلوگیری از تبادل اکسیژن در محیط‌های آبی، مرگ و میر موجودات آب‌زی و... می‌گردد. در همین راستا مطالعه حاضر به بررسی چگونگی حذف نفت خام شناور بر روی آب به کمک میکروارگانیسم های خاص پرداخته است. مواد و روش‌ها: در اولین گام از مطالعه برای جداسازی میکروارگانیسم های تجزیه کننده ترکیبات نفتی از نمونه‌های خاک و آب آلوده به نفت، از روش کشت خطی استفاده شد. پس از جداسازی میکروارگانیسم ها، فرایند بهینه سازی تجزیه نفت خام توسط آنها با کمک طراحی آزمایش‌ها و به روش تاگوچی انجام پذیرفت. 5 فاکتور در 3 سطح مختلف برای تعیین شرایط بهینه مورد استفاده قرار گرفت. آزمایش‌های بهینه سازی دو بار تکرار گردیدند و در نهایت پس از تحلیل آماری شرایط بهینه محاسبه گشت. یافته‌ها: در این مطالعه 14 نوع میکروارگانیسم از محیط جداسازی و در نهایت خالص سازی شد. در میان این میکروارگانیسم‌ها که همگی باکتری بودند میکروارگانیسمی که 14-A نامگذاری شد بیشترین میزان تجزیه ترکیبات نفتی (89%) را ایجاد کرد. آزمون تعیین شاخص امولسیون سازی (E24) نشان داد که همه میکروارگانیسم‌های جدا شده در این مطالعه قادر به تولید بیوسورفکتانت بودند. نتیجه‌گیری: پس از انجام فرایند بهینه سازی شرایط بهینه رشد باکتری14-A به این صورت تعیین شد: دما 30 درجه سانتیگراد، pH برابر با 7، درصد نفت موجود در محیط برابر با 3 درصد، غلظت نیتروژن 1 گرم بر لیتر و نهایتاً زمان ماند 5 روز. در شرایط بهینه میزان راندمان حذف ترکیبات نفتی بیش از 93 درصد افزایش یافت. در این مطالعه نفت خام بصورت شناور و با مدت زمانی کمتر از سایر تحقیقات مشابه تجزیه گشت